Και όμως υπάρχει φάρμα στην οποία καλλιεργούνται καρέκλες

Φυτεμένα δέντρα μεγαλώνουν γύρω από ειδικούς νάρθηκες ώστε να πάρουν το σχήμα καρεκλών, γλυπτών, λαμπατέρ και τραπεζιών.


Όταν ο Γκάβιν Μουνρό ήταν παιδί, είδε ένα υπερβολικά ανεπτυγμένο δέντρο bonsai που έμοιαζε με θρόνο. Λίγο αργότερα, έκανε μια επέμβαση νωτιαίου μοσχεύματος, κάτι που τον ανάγκαζε να φοράει έναν ειδικό νάρθηκα για να ευθυγραμμιστούν τα κόκαλά του. «Υπήρχαν περίοδοι μεγάλης χρονικής διάρκειας κατά τις οποίες έπρεπε να μένω ακίνητος, κάτι που μου άφηνε άφθονο χρόνο να παρατηρώ τα πάντα γύρω μου», αναφέρει στον ιστότοπό του. Έχοντας αφήσει αυτή την περίοδο πίσω του εδώ και 25 χρόνια, ο Μουνρό δημιουργεί πλέον μια φάρμα, στην οποία φυτεμένα δέντρα μεγαλώνουν γύρω από ειδικούς νάρθηκες και πλαίσια, ώστε να πάρουν το σχήμα καρεκλών, γλυπτών, λαμπατέρ και τραπεζιών.

«Καθώς σπούδαζα Art & Design, κοιτούσαμε από πού προέρχονταν τα υλικά με τα οποία δουλεύαμε, καθώς και το τι απογίνονταν, όταν ολοκλήρωναν τον κύκλο χρησιμότητά τους», εξηγεί ο Μουνρό. «Αυτό κέντρισε έντονα το ενδιαφέρον μου για την απλότητα και την αποτελεσματικότητα στις διαδικασίες που αφορούν το concept "από την κούνια μέχρι τον τάφο". Το ξύλο ως υλικό, για παράδειγμα, με συνεπήρε. Ποτέ δεν σταματά να με εκπλήσσει το γεγονός πως το ξύλο είναι ουσιαστικά αέρας και ήλιος».

Καθώς εργαζόταν σε μια σειρά από τραπέζια και καρέκλες φτιαγμένα από παρατημένα ξύλα, o Μουνρό άρχισε να σκέφτεται για τον κύκλο της σπατάλης. Τι θα γινόταν αν, αντί να κόψουμε σε μικρά κομμάτια ένα δέντρο 50 και πλέον ετών, ξοδεύοντας τόση ενέργεια, μπορούσαμε να μεγαλώσουμε τα δέντρα κατευθείαν στις φόρμες που θέλαμε; Ο Μουνρό σκέφτηκε μια πιο αποτελεσματική μέθοδο: θα φύτευε δέντρα, θα έβαζε τα κλαδιά τους να μεγαλώνουν γύρω από πλαίσια, θα τα άφηνε να δυναμώσουν για μερικά χρόνια και εν συνεχεία θα τα μάζευε, θα τα πλάνιζε και θα τα γυάλιζε.

Το 2006 στην Αγγλία, ο Μουνρό φύτεψε 30 δέντρα, για να πειραματιστεί με την ιδέα των δέντρων-επίπλων. Δύο μέρες μετά τη φύτευση, όπως μου είπε, αγελάδες από τη διπλανή φάρμα ποδοπάτησαν όλη την έκταση. Αναγκάστηκε να ξεκινήσει από το μηδέν την επόμενη χρονιά. «Το πρώτο αποφασιστικό βήμα έγινε, όταν κατάλαβα πως δεν μπορούσα να πιέσω τα δέντρα να μεγαλώσουν. Ένα ταλαιπωρημένο κλαδί απλά πεθαίνει και ένα άλλο φυτρώνει κάπου αλλού», μου γράφει. Αλλά σύμφωνα με την εφημερίδα Guardian, το 2016 συνέλεξε 400 ολοκληρωμένα κομμάτια.

Είναι ένα project που του έχει πάρει δέκα χρόνια και ο Μουνρό είναι ιδιαίτερα ενθουσιασμένος για την ευκαιρία να παρουσιάσει το έργο του. Λαμπατέρ, κορνίζες καθρεφτών και καναπέδες, είναι μερικά από τα αντικείμενα τα οποία μπορεί κάποιος να προπαραγγείλει. Ο Μουνρό εξηγεί ότι, «ελπίζω η δουλειά μας να τονίσει το τι χρειάζεται για να φτιαχτούν τα αντικείμενα με τα οποία γεμίζουμε τη ζωή μας, ενώ επιπλέον ελπίζω κανένας να μην δει τα δέντρα με τον ίδιο τρόπο, μετά από αυτό».

Πηγή vice
Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο The Creators Project