Ανασκόπηση εβδομάδας Νο21

Η ανασκόπηση επανέρχεται αυτή την εβδομάδα διότι διαβάσαμε κάποια πολύ ενδιαφέροντα άρθρα:



Oλυμπιονίκες προσέφυγαν στο ΣτΕ για τα πρακτορεία ΠΡΟΠΟ

Θέλουν να διατηρήσουν και τη θέση στο Δημόσιο αλλά και την άδεια πρακτορείου ΠΡΟΠΟ. Ο λόγος για επτά γυναίκες ολυμπιονίκες, οι οποίες μαζί με τον Σύλλογο Ελλήνων Ολυμπιονικών προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας και ζητούν να ακυρωθεί απόφαση του γενικού γραμματέα Διοικητικής Ανασυγκρότησης (23.6.2017), με την οποία τους ζητεί να επιλέξουν ανάμεσα στα δύο αυτά προνόμια που τους δόθηκαν από την πολιτεία ως ανταμοιβή για τη διάκριση και την προσφορά τους στον ελληνικό αθλητισμό.

Η επίμαχη απόφαση του γ.γ. του υπουργείου Διοικητικής Ανασυγκρότησης κάνει δεκτή γνωμοδότηση του ΝΣΚ, σύμφωνα με την οποία «ο ολυμπιονίκης διορισθείς σε θέση δημοσίου τομέα δεν δύναται να κατέχει παραλλήλως με την ως άνω θέση άδεια πρακτορείου προγνωστικών αγώνων ποδοσφαίρου, παρότι αυτή του χορηγήθηκε κατά θεμιτή παρέκκλιση άλλων διατάξεων».

Ως εκ τούτου, οι διορισθέντες στο Δημόσιο ολυμπιονίκες, στο σύνολό τους, καλούνται να επιλέξουν μεταξύ της θέσης τους στο Δημόσιο και της άδειας πρακτορείου ΠΡΟΠΟ, ενώ σε αντίθετη περίπτωση θα βρεθούν αντιμέτωποι με πειθαρχικές ή διοικητικές κυρώσεις.

Ωστόσο, όπως υποστηρίζουν στην προσφυγή τους οι ολυμπιονίκες (Ειρήνη Αϊδηνλή, Σταυρούλα Ζυγούρη, Αγγελική Καραπατάκη, Βιργινία Κραβαριώτη, Σταυρούλα Κοζομπόλη, Ευαγγελία Μωραϊτίδου, Σοφία Παπαδοπούλου) καθώς και ο σύλλογός τους η επίμαχη απόφαση θα πρέπει να ακυρωθεί ως αντισυνταγματική. Συγκεκριμένα, υποστηρίζουν μεταξύ άλλων, ότι η γνωμοδότηση του ΝΣΚ έγινε αιφνιδίως δεκτή από το υπουργείο Διοικητικής Ανασυγκρότησης, έξι χρόνια μετά και ενώ μέχρι σήμερα δίνονταν χωρίς κανένα ενδοιασμό άδειες πρακτορείου στους ολυμπιονίκες. Οπως επισημαίνουν, βάσει της κυβερνητικής απόφασης παραβιάζεται η συνταγματική αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του πολίτη στο κράτος, ενώ επισημαίνουν ότι η αρχή της νομιμότητος επιβάλλει τη διατήρηση της ισχύος των ευμενών ρυθμίσεων για τους ολυμπιονίκες ... (kathimerini)


Ακροδεξιοί Μπέρδεψαν Άδεια Καθίσματα Λεωφορείου με Γυναίκες που Φορούν Μπούρκα (ναι, συνέβη και αυτό!)

Πριν από λίγες ημέρες, ένας Νορβηγός χρήστης του Facebook με όνομα Johan Slattavik τράβηξε με το κινητό του μία φωτογραφία από ένα λεωφορείο και τη δημοσιοποίησε στη σελίδα της ακροδεξιάς νορβηγικής οργάνωσης Fedrelandet viktigst («Η Πατρίδα πρώτη»). Στην εν λόγω φωτογραφία απεικονίζονται έξι άδεια καθίσματα λεωφορείου. Ωστόσο, ο τρόπος που πέφτει το φως του ήλιου, η περιορισμένη αντίληψη και κυρίως το ακροδεξιό μίσος έκανε τα μέλη της ομάδας να δουν έξι γυναίκες που έχουν τα πρόσωπά τους καλυμμένα με μπούρκα, αντί για απλώς έξι άδειες θέσεις.

Κάτω από την ανάρτηση του Johan Slattavik, ακροδεξιοί άρχισαν να γράφουν δεκάδες σχόλια του τύπου «φαίνεται πολύ τρομακτικό, πρέπει να απαγορευτεί», «ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις τι κρύβεται από κάτω, μπορεί να είναι τρομοκράτες με όπλα», ενώ πολλοί απλώς χαρακτήρισαν την εικόνα «τραγική» και «φοβιστική» ... (vice)


Πότε και πως ξεκίνησαν οι πρώτες μαθητικές παρελάσεις

Η παράδοση των μαθητικών παρελάσεων είναι πολύ παλιά στη χώρα μας. Οι ρίζες της φθάνουν στον προηγούμενο αιώνα. Οι πρώτοι που παρέλαυναν ήταν οι φοιτητές σε στιγμές εθνικής κινητοποίησης. Τα σχολεία εμφανίζονται παραταγμένα στην εθνική εορτή της 25ης Μαρτίου 1924, ημέρα που συνέπιπτε με την ανακήρυξη της Δημοκρατίας. Τα επόμενα χρόνια ανφέρονται μόνο πρόσκοποι και μαθητές στρατιωτικών σχολών που πλαισιώνουν τη στρατιωτική παρέλαση. Το 1932 στην Αθήνα τα σχολεία συμμετέχουν μαζί με τους προσκόπους, τη “φρουρά της πόλης” και τις “εθνικιστικές οργανώσεις” σε παρέλαση ενώπιον επισήμων στον Αγνωστο Στρατιώτη.

Ομως για πρώτη φορά η μαθητική παρέλαση παίρνει χαρακτήρα επίσημο και συμπληρωματικό ως προς τη στρατιωτική, από το 1936. Το Μάρτιο της χρονιάς αυτής παρελαύνουν τα σχολεία επικεφαλής της πομπής, μπροστά στον Μεταξά και τον Βασιλιά. “Πρώτον παρήλασαν τα σχολεία, άι οργανώσεις, οι τροχιοδρομικοί, αντιπροσωπεία χωρικών Μακεδόνων με τας εθνικάς των ενδυμασίας, οι παλαιοί πολεμισταί”, διαβάζουμε στο ‘Εθνος’ της 25.3.36. Ακολούθησε το στράτευμα. Ηταν μια πρώτη δοκιμή για τον επίδοξο δικτάτορα.

Λίγους μήνες αργότερα, το καθεστώς της 4ης Αυγούστου θα ασχοληθεί ιδιαίτερα με την ανάπτυξη της στρατιωτικής συνείδησης της νεολαίας και θα χρησιμοποιήσει γιορτές και παρελάσεις ως όργανα για την επίτευξη των σκοπών της. Το φασιστικό μοντέλο που θαύμαζε ο δικτάτορας πρόβλεπε κάθετη στρατιωτική οργάνωση της νεολαίας και έδινε ιδιαίτερο βάρος στις “γυμναστικές επιδείξεις”, στις “παρατάξεις”, στις “παρελάσεις” και στις “λαμπαδηφορίες”. Η ελληνική μίμηση δεν έφτασε βέβαια την εφιαλτική επιβλητικότητα των γιορτών που οργάνωνε ο Μουσολίνι ή ο Χίτλερ , αλλά ακολουθούσε πιστά τη συνταγή τους. Στο διάστημα αυτό, η προσοχή δόθηκε κυρίως στην οργάνωση της ΕΟΝ, και δια μέσου αυτής επιβάλλονταν στα σχολεία οι επιδιωκόμενοι καταναγκασμοί ... (24grammata)


Πώς ένας πατέρας έφτιαξε πάρκο αξίας 34 εκατ. δολαρίων για την κόρη του

Πατέρας στο Τέξας συνειδητοποίησε ότι δεν υπήρχαν θεματικά πάρκα, στα οποία να μπορεί να παίζει η κόρη του, παιδί με ειδικές ανάγκες. Έτσι, αποφάσισε να φτιάξει ο ίδιος ένα κατάλληλο για το παιδί του, αλλά και για άλλα παιδιά με παρόμοιες ανάγκες.

Ο Γκόρντον Χάρτμαν έκανε διακοπές με την οικογένειά του, όταν η 12χρονη κόρη του, Μόργκαν, επιχείρησε να παίξει στην πισίνα με άλλα παιδιά. Εκείνα, όμως, απομακρύνθηκαν.

Ο Χάρτμαν πιστεύει ότι ο λόγος που έφυγαν, είναι επειδή ντράπηκαν, αισθάνθηκαν άβολα μη γνωρίζοντας πώς να αντιμετωπίσουν ένα παιδί με ειδικές ανάγκες. Η Μόργκαν έχει την διανοητική ανάπτυξη ενός παιδιού πέντε ετών, καθώς και μια μορφή αυτισμού.

Το περιστατικό αυτό στριφογύριζε στο μυαλό του πατέρα. «Η κόρη μου είναι μια υπέροχη νεαρή κοπέλα. Μόλις κάποιος τη γνωρίζει, εισπράττει αμέσως χαμόγελο, ενώ πάντα θέλει να προσφέρει και μια αγκαλιά. Αλλά, έχουν υπάρξει πολλές φορές που δε μπορούσαμε να μπούμε στη θέση της» λέει ο ίδιος.

Ο Χάρτμαν και η σύζυγός του, Μάγκι, ρωτούσαν άλλους γονείς σχετικά με το πού μπορούν να πάνε με την κόρη τους, να αισθανθεί άνετα και εκείνη, αλλά και οι άλλοι γύρω της, που θα συναναστρέφονταν μαζί της.

Διαπίστωσαν, λοιπόν, ότι ένα τέτοιο μέρος δεν υπάρχει.

Έτσι, το 2007 αποφάσισε να δημιουργήσει ο ίδιος ένα. Πρώην κατασκευαστής ακινήτων, πούλησε τις επιχειρήσεις το 2005, για να ιδρύσει τον Οικογενειακό Ίδρυμα Γκόρντον Χάρτμαν, έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό, με στόχο τη βοήθεια ανθρώπων με αναπηρία.

Έπειτα, ξεκίνησε να φτιάχνει το πρώτο στον κόσμο απόλυτα προσβάσιμο σε όλους πάρκο.

«Θέλαμε ένα θεματικό πάρκο, στο οποίο ο καθένας να κάνει τα πάντα, άνθρωποι με ή χωρίς ειδικές ανάγκες να μπορούν να παίζουν και να περνούν χρόνο» εξηγεί ο Χάρτμαν ... (in)