Η Παναγία της Συλλήψεως (S. Maria della Concezione), πιο γνωστή σαν «η Εκκλησία των Καπουτσίνων» (Chiesa dei Cappuccini), βρίσκεται στη βία Βένετο και είναι μια από τις πιο εντυπωσιακές εκκλησίες της Ρώμης. Χτίστηκε κοντά στο μέγαρο της οικογένειας Μπαρμπερίνι, μεταξύ του 1624 και του 1630, από τον Πάπα Ουρβανό Η’. Η ιδιαιτερότητά της οφείλεται στην έντεχνα διακοσμημένη κρύπτη-οστεοφυλάκιο που βρίσκεται δίπλα στην εκκλησία, η οποία φιλοξενεί τα οστά 4.000 περίπου Καπουτσίνων μοναχών.
Η διακόσμηση του χώρου προέρχεται αποκλειστικά από τα οστά των μοναχών που απεβίωσαν από το 1528 έως το 1870. Η ανάγκη δημιουργίας οστεοφυλακίου οφείλεται στην έλλειψη χώρου, καθώς και στον υψηλό αριθμό των μοναχών που φιλοξενούσε η γειτονική μονή κατά τους περασμένους αιώνες. Η διακόσμηση της κρύπτης άρχισε γύρω στο 1700. Ο χώρος, εκτός από τόπος ταφής, χρησίμευε και σαν τόπος προσευχής και διαλογισμού.
Η κρύπτη αποτελείται από μια ευθύγραμμη θολωτή στοά, με μια σειρά μικρών κρυπτών που ανοίγουν στα αριστερά της, όπου φυλάσσονται τα οστά.
Συνολικά υπάρχουν έξι κρύπτες, καθεμία με το όνομα των οστών που φιλοξενεί: Η κρύπτη των κρανίων, των λεκανών, των μηριαίων οστών κλπ. Παράλληλα, κάθε κρύπτη φιλοξενεί και ολόκληρους σκελετούς μοναχών, ντυμένους με το χαρακτηριστικό ράσο, σε διάφορες πόζες. Οι τοίχοι επίσης είναι μακάβρια διακοσμημένοι με διάφορες συνθέσεις οστών σε στυλ ροκοκό, σχηματίζοντας λουλούδια, γιρλάντες, ροζέτες, αστέρια, μέχρι πολυέλαιους και ρολόγια. Το 1775 ο Μαρκήσιος ντε Σαντ που επισκέφτηκε την κρύπτη έμεινε εντυπωσιασμένος από τις συνθέσεις.
Λέγεται πως ο ίδιος ο Ουρβανός Η’ έδωσε εντολή να στρωθεί στις κρύπτες χώμα από τους Άγιους Τόπους, όπως έδωσε και εντολή για την τοποθέτηση της πινακίδας που βρίσκεται κατά μήκος του διαδρόμου, στην οποία είναι γραμμένο “Hic iacet pulvis, cinis et nihil» (εδώ κείται σκόνη, στάχτη και τίποτε άλλο). Αυτή η επιγραφή, όπως και η επιγραφή στην τελευταία κρύπτη στην οποία είναι γραμμένο: «Εμείς είμασταν ό,τι εσείς είστε και ό,τι εμείς είμαστε, εσείς θα γίνετε», δηλώνουν το πνεύμα των μοναχών και τον σκοπό για τον οποίο δημιούργησαν αυτή την μακάβρια εργασία: Η ύλη και το σώμα αδυσώπητα αναλίσκονται, αυτό που διατηρείται παντοτινά είναι το άυλο μέρος του ανθρώπου, η ψυχή.
Το Τάγμα των Καπουτσίνων ιδρύθηκε από τον Φραγκισκανό μοναχό Ματθαίο ντε Μπάσι και επικυρώθηκε από τον Πάπα Κλήμη Ζ΄. Οι Καπουτσίνοι επέδειξαν ιδιαίτερη φροντίδα και στοργή προς τους δυστυχείς και γρήγορα κέρδισαν την αγάπη και την εκτίμηση του λαού.
Το Τάγμα αυτό εισήλθε στη Γαλλία το 1572, επί Αικατερίνης των Μεδίκων και Καρόλου Β΄ όπου και έτυχε μεγάλης διάδοσης. Το πλήρες καταστατικό του Τάγματος συμπληρώθηκε το 1575 όπου και τέθηκε ως βάση του, η πιστή τήρηση των κανόνων του Αγίου Φραγκίσκου. Με αυτό επιβαλλόταν η πενία και απαγορεύονταν η ιδιοκτησία τόσο στους ίδιους τους μοναχούς όσο και στις Μονές τους.
Από το τέλος του 16ου αιώνα οι Καπουτσίνοι είχαν ξαπλωθεί σε όλες τις καθολικές περιοχές της Ευρώπης, και το 1619 δημιούργησαν ιδιαίτερο Τάγμα με δικό τους Αρχηγό. Οι Καπουτσίνοι υπό το ανεξάρτητο πλέον τάγμα τους υπήρξαν τα κυριότερα στελέχη της Καθολικής Αντιμεταρρύθμισης, εργαζόμενοι συνεχώς υπέρ των φτωχών, κηρύσσοντας, κατηχώντας, εξομολογώντας και απολαμβάνοντας της εκτίμησης των λαϊκών κυρίως τάξεων. Έτσι κατόρθωσαν να προσηλυτίσουν πολλούς διαμαρτυρόμενους τους οποίους και προσχώρησαν στο καθολικό δόγμα.
Όπως και τα λοιπά θρησκευτικά τάγματα, οι Καπουτσίνοι υπέφεραν πολλά από τις διάφορες επαναστάσεις του 18ου αιώνα. Παρά ταύτα όχι μόνο επέζησαν των μεγάλων δοκιμασιών, αλλά κατά τον 19ο αιώνα κέρδισαν σημαντικό έδαφος. Αν και φτωχότεροι απ΄ όλα τ΄ άλλα τάγματα προσέλκυσαν στις τάξεις τους πολλούς γόνους της ανώτερης αριστοκρατίας ακόμα δε και βασιλικούς γόνους.
Στην Ελλάδα οι Καπουτσίνοι ίδρυσαν δύο μεγάλες Μονές, την Μονή Καπουτσίνων Αθηνών και την Μονή Καπουτσίνων Άνδρου στην Αθήνα και στην Άνδρο αντίστοιχα.
Φωτογραφίες en.wikipedia
Πηγή iefimerida / romeingreek
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου